Libelle, waterjuffer

Lantaarntje - Ischnura elegans (Waterjuffer)


Het Lantaarntje hoort bij de blauwe waterjuffers en heeft zijn naam te danken aan zijn blauwe kleur dat op een lampje lijkt. Naarmate de vrouwtje ouder worden, verkleuren ze groenig en zal het lampje donkerder worden zodat dit niet meer opvalt. De mannetjes dragen een aanhangsel aan het achterlijf. Het Lantaarntje lijkt niet kleurvast te zijn, omdat de niet zwarte gedeelten van de vrouwtjes allerlei kleurtjes kunnen hebben. Zoals wit, groen, blauw of bruin. Het Lantaarntje is een kleine waterjuffer. De paringstijd duurt lang en de vrouwtjes leggen hun eitjes alleen. De larven leven in de oeverbegroeiing of in waterplanten. Waterjuffers zijn te vinden bij voedselrijk water en eten zelfs andere waterjuffers. Een volwassen mannetje leeft 5 dagen en 

Lantaarntje - Ischnura elegans

vrouwtje 11 dagen. Beide moeten ze geslachtsrijp worden, paren en eitjes afzetten.

Libelle - Odonata (Libelle)


De larve van de libelle leeft in het water en overwintert als nimf. Libellen kunnen mensen niet steken of bijten. Alleen bij de grootste soorten kunnen ze een klein sneetje veroorzaken. Libellen voeden zich met muggen, vliegjes, motjes, vlinders en soms zelfs elkaar.

Libellen behoren tot de oudste insecten en staan bekend om hun kleurrijke verschijning en gracieuze vlucht. Ze zijn belangrijk voor het ecologische evenwicht omdat ze zich voeden met schadelijke insecten. Libellen zijn uitstekende jagers en hun vleugels kunnen in verschillende richtingen bewegen, waardoor ze zeer wendbaar zijn in de lucht. De levenscyclus van een libelle omvat verschillende stadia, van ei tot larve en uiteindelijk tot volwassen libelle. Tijdens hun larve 

Libelle - Odonata

stadium zijn ze roofzuchtig en jagen ze actief op prooien in het water. Zodra ze zich ontwikkelen tot volwassen libellen, spelen ze een cruciale rol bij het bestuiven van bloemen.

Bloedrode Heidelibel - Sympetrum sanguineum (Libelle)


De mannetjes zijn rood en de vrouwtjes zijn geel van kleur. Na de paring gaat het vrouwtje alleen verder om de eitjes te leggen. Deze eitjes legt ze in de modder bij de oever. Bij een regenbui spoelen de eitjes in het water waar ze uitkomen als larve. Zodra ze uitkomen zullen ze tussen de waterplanten leven van kleine diertjes. Wanneer de larve zich heeft ontwikkeld zullen ze hun oude jasje uit doen en vormen ze een libelle. De bloedrode heidelibel vindt men langs stilstaand en voedselrijk water, dat diverse begroeiingen heeft. De bloedrode heidelibel vangt zijn prooi in de lucht met zijn kaken en zuigt hem leeg. Zodra de temperatuur gaat zakken, zal de libel sterven. Vissen zullen de larven opeten, daarom zijn de larven in de nacht actief.

Houtpantserjuffer - Chalcolestes viridis (Libelle)


De houtpantserjuffer is te herkennen aan zijn bronsgroene kleur en is wijdverspreid in Nederland. Deze libelle is afhankelijk van bomen en struiken waarvan de takken over het water hangen, aangezien ze hier hun eitjes op afzetten. Zodra de larven uitkomen, laten ze zich in het water vallen om hun verdere ontwikkeling voort te zetten. De houtpantserjuffer doorloopt één keer de overwintering. Over het algemeen zijn ze te vinden in rustige wateren, zoals vijvers, moerassen en langzaam stromende beken. De houtpantserjuffer voedt zich met kleine insecten, zoals muggen en vliegen. 

Bloedrode Heidelibel - Sympetrum sanguineum
Houtpantserjuffer - Chalcolestes viridis

Weetjes over de libelle


Kunnen libellen steken of bijten? Ze kunnen niet steken. De kaken zijn bij de meeste soorten te zwak om door de huid van de mens te komen. De grootste soorten (o.a. de grote keizerlibel) kunnen dit wel, maar zullen dit als verdediging nooit gebruiken en dat is dan niet meer dan een klein sneetje in je vinger.


Is een juffer ook een libel? Ja. Juffers zijn slank en meestal kleine libellen die rustig vliegen. De echte libellen zien er stevig gebouwd uit.